W dn. 22 kwietnia br. Weronika Staniec-Porczyk, kierownik Referatu Polityczno-Ekonomicznego, reprezentowała Ambasadę na uroczystości „80 lat, 80 losów”, która odbyła się na terenie byłego ustaszowskiego obozu koncentracyjnego w Jasenovcu dla uczczenia 80. rocznicy próby ucieczki jego więźniów.

Jasenovac ma symboliczne znaczenie jako najbardziej znane z miejsc, w których służby policyjne faszystowskiego tzw. Niezależnego Państw Chorwackiego (NDH) w wyjątkowo okrutny sposób represjonowały rzeczywistych i domniemanych przeciwników reżimu Ustaszy pod przywództwem A.Pavelicia. Wiosną 1945 r., kiedy upadek reżimu był już nieuchronny, zapadła decyzja o likwidacji obozu oraz zamordowaniu ostatnich żywych więźniów, co miało na celu zatarcie śladów popełnianych w Jasenovcu zbrodni. Na desperacką próbę ucieczki w dniu 22 kwietnia 1945 r. zdecydowało się około 600 spośród 1073 więźniów przebywających w podobozie Ciglana. Udało się to zaledwie 117 z nich, pozostali zostali bestialsko zabici przez strażników. Tego samego dnia, w drugiej części obozu – Kožara, inna grupa podjęła podobną próbę, która zakończyła się równie tragicznie - ze 147 uczestników ucieczki przeżyło tylko 11.  

W uroczystości, zorganizowanej pod patronatem chorwackiego parlamentu (Saboru), uczestniczyli m.in. prezydent Zoran Milanović, premier Andrej Plenković, przewodniczący Saboru Gordan Jandroković, a także byli więźniowie ustaszowskich obozów, przedstawiciele mniejszości narodowych prześladowanych przez władze NDH, reprezentanci władz samorządowych z okolicznych gmin oraz członkowie korpusu dyplomatycznego. W Jasenovcu przebywały osoby kilkunastu narodowości, przy czym najliczniejsi byli Żydzi, Serbowie i Romowie; wśród ofiar obozu zidentyfikowano również co najmniej 9 Polaków.

W dn. 22 kwietnia br. Weronika Staniec-Porczyk, kierownik Referatu Polityczno-Ekonomicznego, reprezentowała Ambasadę na uroczystości „80 lat, 80 losów”, która odbyła się na terenie byłego ustaszowskiego obozu koncentracyjnego w Jasenovcu dla uczczenia 80. rocznicy próby ucieczki jego więźniów. Jasenovac ma symboliczne znaczenie jako najbardziej znane z miejsc, w których służby policyjne faszystowskiego tzw. Niezależnego Państw Chorwackiego (NDH) w wyjątkowo okrutny sposób represjonowały rzeczywistych i domniemanych przeciwników reżimu Ustaszy pod przywództwem A.Pavelicia. Wiosną 1945 r., kiedy upadek reżimu był już nieuchronny, zapadła decyzja o likwidacji obozu oraz zamordowaniu ostatnich żywych więźniów, co miało na celu zatarcie śladów popełnianych w Jasenovcu zbrodni. Na desperacką próbę ucieczki w dniu 22 kwietnia 1945 r. zdecydowało się około 600 spośród 1073 więźniów przebywających w podobozie Ciglana. Udało się to zaledwie 117 z nich, pozostali zostali bestialsko zabici przez strażników. Tego samego dnia, w drugiej części obozu – Kožara, inna grupa podjęła podobną próbę, która zakończyła się równie tragicznie - ze 147 uczestników ucieczki przeżyło tylko 11.  

W uroczystości, zorganizowanej pod patronatem chorwackiego parlamentu (Saboru), uczestniczyli m.in. prezydent Zoran Milanović, premier Andrej Plenković, przewodniczący Saboru Gordan Jandroković, a także byli więźniowie ustaszowskich obozów, przedstawiciele mniejszości narodowych prześladowanych przez władze NDH, reprezentanci władz samorządowych z okolicznych gmin oraz członkowie korpusu dyplomatycznego. W Jasenovcu przebywały osoby kilkunastu narodowości, przy czym najliczniejsi byli Żydzi, Serbowie i Romowie; wśród ofiar obozu zidentyfikowano również co najmniej 9 Polaków.