W Paryżu 2 sierpnia 2023 r. w polskiej parafii św. Genowefy pożegnano Matkę Marię Teresę Jasionowicz, byłą przełożoną generalną Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu. Zmarła w wieku 93 lat 27 lipca. Po zajęciu przez Sowietów Polski wraz z rodziną wywieziona w głąb Rosji i po dwuletniej tułaczce przez Sybir, dzięki staraniom gen. Władysława Andersa, przez Persję, Irak, Egipt, Syrię, Liban dostała się do Wielkiej Brytanii.

„Pozwól mi zanurzyć się
w Twym świetle,
w Twej wolności,
w Twoim pięknie.
Daj mi skrzydła bezbrzeżne i oko przenikliwe,
bym mogła do Ciebie duszą odlecieć.
Daj mi miłość, co rozrywa pęta ciał
i przekracza granice niemożliwości.
Daj mi nadzieję Twoich ustaleń
i moc do objęcia Twych planów,
nawet rozdartym w kawałki sercem.”
Autor:
Maria Teresa Stanisława Jasionowicz
Matka Maria Teresa Stanisława Jasionowicz urodziła się 21 kwietnia 1930 w Jezupolu k. Stanisławowa, z rodziców Leona i Heleny z domu Wojtoń. Życie jej rodziny pełne pokoju i miłości zostało raptownie przerwane przez wojnę we wrześniu 1939 roku.
Po bolesnych doświadczeniach młodości: wywózce w głąb Rosji i dwuletniej tułaczce przez Sybir, a potem po uwolnieniu na mocy układu Sikorski – Majski (czerwiec 1941 r.) i otrzymanej amnestii oraz dzięki staraniom gen. Władysława Andersa, przez Persję, Irak, Egipt, Syrię, Liban - dostała się do Wielkiej Brytanii, gdzie zamieszkała z matką i rodzeństwem. W Libanie, w roku 1947 wstąpiła do Sodalicji Mariańskiej, tam też po raz pierwszy usłyszała głos powołania do życia zakonnego.
W 1971 roku została wybrana na radną generalną i pełniła ten obowiązek przez 12 lat (1971-1982), zajmując się formacją na szczeblu całego Zgromadzenia.
W latach 1983 – 1992 służyła jako przełożona wspólnoty w Paryżu. Przejęta problemami coraz bardziej zagrożonej rodziny, w roku 1995 zainicjowała Stowarzyszenie Najświętszej Rodziny w Paryżu, mające za cel moralne i duchowe odrodzenie rodziny.
Pełniąc funkcję Przełożonej Generalnej, wybrana została na członka zarządu Międzynarodowej Unii Wyższych Przełożonych Zakonnych (UISG) i Komitetu Wykonawczego Unii. Pełniła tę funkcje przez 3 lata (1998 – 2001).
W swoim życiorysie pisała:„Moją pasją od zarania mych lat w klasztorze, było i jest zanurzanie się w bogactwie Tajemnic Ukrytego życia Najświętszej Rodziny w Nazarecie. Nie przestaje mnie zdumiewać ta niezgłębiona Tajemnica przekazana nam w charyzmacie przez Bł. Matkę Franciszkę Siedliską, naszą Założycielkę. «O jak wielkie powołanie nasze, jak wielkie zadanie: zaszczepiać i szerzyć wśród siebie i innych Królestwo Bożej Miłości, które w Nazarecie miało swój początek». Z biegiem lat i najróżnorodniejszych doświadczeń w mym życiu, coraz wyraźniej słyszę te słowa Naszej Błogosławionej Matki. A zachwyt mój nad pięknem Nazaretu ciągle się powiększa. Bo Nazaret to niebo na ziemi i ziemia już w niebie! Miłosiernej Miłości powierzam każdy moment życia, który Oblubieniec mojej duszy zechce mi jeszcze dać . W sercu ciągle śpiewam mój Magnificat układany z codziennych łask, przeżyć i doświadczeń wielbiąc Boga za powołanie do Nazaretu. O jak pragnę by teraz i na całą wieczność „serce moje było Nazaretem”.
27 lipca 2023, po kilkudniowym pobycie w szpitalu, Chrystus, Najwyższy Kapłan przeprowadził ją do wieczności. Jej życie, tak jak pragnęła, stało się pieśnią o jej ukochanym Nazarecie. Śpiewała tę pieśń całym swoim życiem i teraz śpiewa ją w wieczności.
Kochana Matko Mario Tereso, odpoczywaj na zawsze w Bogu!
Siostry nazaretanki, Rzym.
https://www.facebook.com/CSFN.Roma